Η μολυσματική τέρμινθος είναι μια αρκετά συχνή ιογενής λοίμωξη του δέρματος κυρίως των παιδιών, αλλά και των νεαρών ενηλίκων. Ο ιός που την προκαλεί ανήκει στην ομάδα των ιών της ευλογιάς (poxviruses)

Τι είναι η μολυσματική τέρμινθος;

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μια αρκετά συχνή ιογενής λοίμωξη του δέρματος κυρίως των παιδιών, αλλά και των νεαρών ενηλίκων. Ο ιός που την προκαλεί ανήκει στην ομάδα των ιών της ευλογιάς (poxviruses).

Πρόκειται για μια μεταδοτική πάθηση η οποία στα παιδιά μεταδίδεται με την άμεση επαφή (δέρμα με δέρμα) και στους ενήλικες κυρίως με τη σεξουαλική επαφή.

Πώς εμφανίζεται η μολυσματική τέρμινθος;

Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου εμφανίζονται μετά από 2 εβδομάδες έως και 6 μήνες από την ημέρα της μετάδοσης του ιού, με τη μορφή μικρών ημισφαιρικών και ημιδιάφανων ογκιδίων, διαμέτρου από 1 χιλιοστό έως και 1,5 εκατοστά με κεντρικό ομφαλό. Αν πιεστεί από τα πλάγια ένα από αυτά τα ογκίδια, τότε εξέρχεται από το κέντρο του μια λευκοκίτρινη μάζα η οποία αποτελείται από κύτταρα που περιέχουν τον ιό.

Τις περισσότερες φορές οι βλάβες δεν προκαλούν συμπτώματα, μερικές φορές όμως συνοδεύονται από ευαισθησία και κνησμό. Μπορεί επίσης να παρατηρηθούν εκδορές λόγω  κνησμού και να καλυφθούν με κρούστες κιτρινοκαφέ αν επιμολυνθούν.

Οι βλάβες εντοπίζονται σε διαφορετική περιοχή του σώματος ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς. Στα παιδιά εντοπίζονται κυρίως στο πρόσωπο, στο ανώτερο τμήμα του κορμού και στα άνω και κάτω άκρα. Στους νεαρούς ενήλικες, επειδή σε αυτούς μεταδίδεται ο ιός κυρίως με τη σεξουαλική επαφή, οι βλάβες εμφανίζονται συνήθως χαμηλά στη κοιλιά, στην ηβική χώρα, στα γεννητικά όργανα και στους μηρούς. Στα παιδιά, η παρουσία βλαβών αποκλειστικά και μόνο στη περιγεννητική περιοχή και στους γλουτούς δημιουργεί υποψία σεξουαλικής κακοποίησης. Στα άτομα με ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα) εμφανίζονται  στις περιοχές του εκζέματος πολυάριθμες βλάβες μολυσματικής τερμίνθου, λόγω της διασποράς του ιού με το ξύσιμο.

Σε άτομα με ανοσοκαταστολή, όπως οι ασθενείς με HIV λοίμωξη, συχνά παρατηρείται μεγαλύτερος αριθμός βλαβών, οι οποίες είναι μεγαλύτερες σε διάμετρο και πιο ανθεκτικές στη θεραπεία.

Πώς γίνεται η διάγνωση της μολυσματικής τερμίνθου;

Συνήθως η διάγνωση είναι εύκολη για τον δερματολόγο και γίνεται με την κλινική εξέταση. Σε ειδικές περιπτώσεις, όπως είναι οι ασθενείς με AIDS, υπάρχουν ορισμένες μυκητιασικές λοιμώξεις, όπως από κρυπτόκοκκο ή ιστόπλασμα, οι βλάβες των οποίων μοιάζουν με εκείνες της μολυσματικής τερμίνθου. Σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται βιοψία για την επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Πώς αντιμετωπίζεται η μολυσματική τέρμινθος;

Θεωρητικά, οι βλάβες αυτοπεριορίζονται και υποχωρούν μόνες τους σε 6-9 μήνες. Ωστόσο ο κίνδυνος αυτοενοφθαλμισμού, δηλαδή διασποράς των βλαβών στο ίδιο άτομο όπως και ο αυξημένος κίνδυνος μετάδοσης σε άλλα άτομα, καθιστούν αναγκαία την άμεση καταστροφή τους. Αυτή επιτυγχάνεται με την αφαίρεση των βλαβών με λαβίδα, ή με την καταστροφή τους με κρυοχειρουργική ή με διαθερμοπηξία. Επίσης, τοπικά σκευάσματα, όπως ιμικουϊμόδη, ιώδιο, νιτρικός άργυρος και το τριχλωροξικό οξύ, μπορούν να εφαρμοστούν για την αντιμετώπιση των βλαβών.

Για τον περιορισμό της μετάδοσης του ιού, πρέπει να αποφεύγεται η άμεση σωματική επαφή. Στα παιδιά είναι προτιμότερο οι βλάβες να καλύπτονται από τα ρούχα.

Σε σεξουαλικά δραστήριους ενήλικες, οι βλάβες πρέπει να αντιμετωπίζονται και οι ερωτικοί σύντροφοι αυτών των ασθενών πρέπει να ενημερώνονται και να εξετάζονται για την πιθανή ύπαρξη βλαβών. Κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών επαφών, καλό είναι να χρησιμοποιείται προφυλακτικό, το οποίο δε μπορεί  να προστατέψει πλήρως από την μετάδοση του ιού αλλά προστατεύει ωστόσο τα καλυμμένα από αυτό μέρη.

Το ξύρισμα της μολυσμένης περιοχής πρέπει να αποφεύγεται, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει στη διασπορά των βλαβών.

Κοινοποίηση: